گردشگری کشاورزی را جدی بگیریم

رویداد کرج– داوود دهقانی محمودآباد، روستاهای استان البرز گنج های پنهانی هستند که هر کدام ظرفیت بالایی در زمینه های مختلف در خود پنهان کرده اند و این وظیفه مدیران، کارشناسان و متخصصان است که این ظرفیت ها را شناسایی، معرفی و زمینه بروز استعدادهای آن را فراهم سازند.

در سال گذشته شاهد راه اندازی مزرعه گردشگری و صدور نخستین مجوزهای گردشگری کشاورزی در استان البرز بودیم که اتفاق بسیار میمون و مبارکی بود، این رویداد می تواند موجب رونق گردشگری کشاورزی در روستاها شود و گردشگری کشاورزی (روستایی) را تقویت کند، با توجه به وجود حدود ۳۰۰ روستا در استان البرز که هر کدام از آنها در اقلیم های متفاوت قرار دارد، این رویداد به منزله فتح بابی برای آغاز یک سبک جدید کاری و درآمدزایی برای روستاییان است، بی شک اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان البرز در ایجاد این رویداد نقش مهمی داشته است، اتفاقی که در استان های دیگر موجب رونق گردشگری روستایی شده و در البرز نیز باید زودتر از این انجام می شد.

گردشگری کشاورزی از جمله سبک‌های نوین گردشگری بوده که به دلیل فاصله‌ای که میان زندگی شهری و دغدغه‌های روزمره افراد ایجاد می‌کند، توانسته توجه بسیاری را به خود جلب کند و محبوبیت زیادی میان گردشگران پیدا کند.

در روند گردشگری کشاورزی، مقصد سفر می‌تواند یک مزرعه، مرتع یا هر محل طبیعی دیگری باشد که با فعالیت هایی مبتنی بر کشاورزی، سفری متفاوت را برای متقاضیان به همراه آورد.

گردشگری کشاورزی را می توان از شاخه های گردشگری اجتماع-محور دانست؛ چرا که به دنبال ایجاد منافع اقتصادی، اجتماعی، حفاظت از منابع طبیعی، حفظ هویت و فرهنگ محلی و بهبود کیفیت زندگی جامعه به منظور رفع نیازهای نسل های حال و آینده است.

توسعه این نوع از گردشگری اگر با تقویت ظرفیت ها و قابلیت های زیرساختی جوامع محلی و توانمندی جامعه روستایی در استفاده از آنها صورت گیرد، دارای بیشترین منافع بوده و در راستای نقش گردشگری کشاورزی در توسعه روستا نقش قبل توجهی دارد.

وقتی یک گردشگر وارد روستا می شود و بر اساس سبک زندگی روستایی محصولات تولید شده در آن روستا خریداری می کند موجبات انگیزش روستائیان به افزایش تولید شده و در نتیجه تحرک اقتصادی و بهره‌وری بیشتر را در جامعه محلی به دنبال دارد.

از طرفی تجربه گرا بودن این نوع گردشگری-گردشگری کشاورزی- موجب مشارکت مردمی در نحوه تولید محصولات و تولیدات روستایی از جمله پخت نان، شیر دوشی، مشارکت در کار مزرعه می‌شود که ضمن پرکردن اوقات فراغت علاقه‌مندان به طبیعت گردی، شیوه نوینی در درآمدزائی، ایجاد اشتغال شده و با تقویت بنیه اقتصادی موجبات توسعه روستا می‌شود.

در پایان باید گفت؛ طبیعت گردی بزرگ ترین بستر مسافرتی برای تفریح، تعلیم و تحقیق به شمار می‌رود، بنابراین امروزه گردشگری کشاورزی توانسته بطور گسترده ای در لیست پیشنهادهای تورهای گردشگری قرار گیرد که امید می رود با رعایت حساسیت های روستاییان این سبک گردشگری در دستور کار قرار گرفته و توسعه جامعه از مسیر روستاها عبور کند.

انتهای پیام/